Vriendschap, zo vanzelfsprekend en tegelijkertijd ook zo bijzonder. Als sociale wezens hebben we vriendschap nodig. Vriendschap, een relatie tussen twee mensen, vertrouwen en rekening houden met elkaar. Aandacht voor de ander, rekening houden met zijn of haar belangen. Iemand aan wie je genegenheid en voorkeur geeft. Als je weet dat de ander geschaad kan worden, kom je voor je vriend op. Vriendschap, niet gebaseerd op voordeel of plezier, ook klaarstaan voor de ander als deze het lastig heeft, een luisterend oor of bescherming bieden. En in een vriendschap krijg je dat ook terug, want dat doen echte vrienden toch! In vriendschap vertrouw je elkaar, zonder voorwaarden.
‘Een keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie’, zong het Goede Doel in 1982. Soms is een vriendschap ook ongemakkelijk. De invloed van de ander kan ook negatief zijn, je aanzetten tot dingen die je eigenlijk niet eigenlijk wenst te doen. Soms moet jij steeds degene zijn die het initiatief neemt. Of ongemak door te roddelen over anderen, onder druk van de vriendschap anderen buitensluiten. Zelfs tot aanzetten om middelen te gebruiken, wat je anders niet zou doen. De band van de vriendschap wordt niet altijd als heel veilig of betrouwbaar ervaren. Om de vriendschap maar niet te verliezen, kun je dus ook over je eigen grenzen heen gaan.
Een vriendschap die breekt
Het lastige is dat er vaak ook leuke dingen tegenover het vervelende staan. Vaak begrijp je ook waarom de ander zich zo gedraagt, en laat je de ander niet gemakkelijk vallen. Uit onderzoek blijkt dat het in veel vriendschappen immers ook behoorlijk kan schuren en dat de band toch niet verbroken wordt. Toch kan het moment aantreden dat dit wél gebeurt. Dat kan leiden tot de volgende situatie van een van onze lezers:
Als een goede vriend ineens zegt geen behoefte meer te hebben aan contact en er geen behoefte aan heeft om dit uit te leggen, is het enige wat ik dan kan doen dit te accepteren of is er toch een mogelijkheid in gesprek te blijven? Wat kan van zo’n ommezwaai de oorzaak zijn? Kunnen misschien de perikelen omtrent corona hier een rol in spelen?
In deze periode van een pandemie, staat veel onder druk. Zaken die eens vanzelfsprekend waren, blijken niet meer zo vanzelfsprekend te zijn. Mensen leven in een kleinere sociale omgeving en het contact is minder. Juist die aspecten die voorheen in de band met een vriend zo belangrijk waren, kunnen belemmerd worden; niet meer samen sporten, shoppen, een terrasje pikken. Het is nu eenmaal een stuk lastiger om een band in stand te houden, wanneer je elkaar minder ziet. Een bericht dat er geen behoefte meer is aan contact, kan als een schok binnenkomen. Vaak zijn er echter al kleine signalen voorafgaand. Minder contact, kortere berichten of gesprekken, onderwerpen die vermeden worden om te bespreken.
Opgeheven hoofd
Het is erg spijtig wanneer dit niet besproken kan worden. Je kunt een vriendschap niet afdwingen. Op zo’n moment kun je slechts de deur open houden; een bericht sturen waarin je aangeeft dat het je raakt, je de ander mist. Je hoeft natuurlijk geen excuses te maken, voor iets waarvan je niet weet wat je hebt nagelaten. Reageer in vriendelijke woorden en blijf oprecht. Wanneer je niet weet wat de reden voor het verbreken van het contact, sta je natuurlijk wel met lege handen. Het is natuurlijk erg jammer, maar wanneer iemand je grenzen overschrijdt, of kwetst door zo afstand te nemen, is het misschien ook maar beter de vriendschap te beëindigen. Met een bedankje voor de mooie tijd samen, kun je daarna met opgeheven hoofd verder.