• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar

Mentale Kracht 040

We geven je graag tips en adviezen die je in het dagelijkse leven kunt toepassen.

  • Home
  • Over Mentale Kracht 040
  • Help je mee?
  • Praktische links
  • Gratis trainingen
  • Contact
  • Generic selectors
    Exact matches only
    Search in title
    Search in content

Thema's

Psyche, Gezonde leefstijl, In balans, Liefde en relaties, Opvoeding, Wonen en werken

Thema's

  • Psyche
  • Gezonde leefstijl
  • In balans
  • Liefde en relaties
  • Opvoeding
  • Wonen en werken

Thuiswerken: de les en de winst

Door Anton Zwartkruis - ambulant verpleegkundigeBekijk alle blogs
29 mei 2020Thema: Wonen en werken

Ook ik moest begin maart plotseling thuis blijven door de maatregelen rond Corona. Of eigenlijk al een week daarvoor. Ik ontwikkelde milde klachten en de richtlijn toen was thuisblijven, om geen risico te vormen voor mijn collega´s. Dat werd dus thuiswerken en studeren terwijl ik net mijn weg aan het vinden was op mijn nieuwe werkplek.

Beruchte, onzichtbare vijand

Als casemanager werkte ik elke dag op de Grijze Generaal van GGzE. Dat betekende werken tussen leuke nieuwe collega´s, regelmatig alleen of met een collega op pad naar mensen thuis. Volop bezig met het ontdekken van een nieuwe doelgroep. Ik had het steeds beter naar mijn zin. Daarnaast ging ik elke week, met een groepje medestudenten, naar een interessante opleiding in Breda. Alles was boeiend, voedend en inspirerend.

Tot die beruchte onzichtbare vijand roet in het eten gooide. Ik moest mijn leven omgooien, wat nog een hele uitdaging was. Vooropgesteld: ik zit nog in een luxe positie. Hoef geen thuisonderwijs aan kinderen te geven, we wonen ruim genoeg voor een aparte werkkamer om achter mijn laptop te kruipen en telefoontjes te doen. Ik ben gezond van lijf en leden en het mooie weer zorgde ervoor dat ik geregeld naar buiten kon om te gaan wandelen en fietsen. 

In mijn joggingbroek

Maar toch… mijn ritme veranderde, mijn werkzaamheden kregen een andere vorm, mijn sociale leven verschraalde. In plaats van al die fijne inspirerende contacten met collega’s, medestudenten en vooral cliënten, zat ik thuis. Bellen in plaats van live contact, geen koffiekwartiertje, geen grappen, geen steun of overleg voor nieuwe inzichten met collega´s, hoorcollege via Zoom (in m’n joggingbroek). Ik vond het vaak maar niks en de schrik sloeg me om het hart. Wat als dit nog lang ging duren? Dit kon toch niet dat ‘nieuwe normaal’ zijn waar iedereen het over had?

Iets doen in plaats van niets doen

Gelukkig bleek ik niet de enige met die gevoelens en gedachten. Om me heen en op het nieuws zag ik veel mensen die niet bij de pakken gingen neerzitten en in oplossingen gingen denken. Proberen het gewone leven weer op te starten op een veilige manier in plaats van ‘het uit te zitten’. Daar wilde ik me bij aansluiten. Dus bedenken hoe we die, oh zo wezenlijke, persoonlijke contacten weer op konden starten, hoe we weer live overleg konden voeren. Wat me daarbij hielp was andere werkzaamheden doen: mijn collega´s op de klinische afdelingen uit de brand helpen, omdat ze daar een extra corona-afdeling moesten opstarten, verkennen welke ruimtes geschikt zouden zijn voor live overleg op een veilige manier, een stukje zoals dit schrijven. Het waren maar kleine acties, maar misschien maakten ze een verschil. Daarbij is het heel bevredigend om iets te doen in plaats van niets te doen.

De les en de winst

Dat is voor mij de les en de winst in deze tijd: je onvrede constructief vertalen in acties die jouzelf en anderen kunnen helpen. Het maakt me blij dat ik dat ontdekt heb en het doet me denken aan momenten tijdens mijn vroegere solo fietsvakanties in verre verlaten oorden. Wanneer er dan iets stuk ging aan mijn fiets, ik geen onderdak kon vinden, terwijl ik daar wel op had gerekend, of er iets anders gebeurde waar ik zelf uit moest komen. Juist op die momenten bedacht ik creatieve oplossingen of kreeg ik zomaar hulp van andere mensen op precies het juiste moment. Ik heb dat altijd een mooi en wonderlijk iets gevonden en het stemde me nederig en dankbaar. Zo wil ik nu naar de toekomst kijken en dan zomaar ineens ´het komt goed!´ zeggen (terwijl ik dat nooit zeg!)

Gerelateerde berichten

de overgang
De overgang: weten hoe het zit helpt al!

Vaak gaat het bij de overgang om veel meer klachten dan alleen de opvliegers, het korte lontje en slecht slapen. Hoe vaak denken vrouwen van 40+ bijvoorbeeld niet dat ze een burn-out krijgen of depressief worden? Heel vaak.

Wereld Autismedag: vooroordelen en stereotypen

Autisme kan er op allerlei manieren uit zien, of juist vrijwel onzichtbaar zijn. In de basis is autisme een stoornis in de informatieverwerking, met gevolgen die per persoon verschillen.

Het huishouden: voldoening én ergernis

Het huishouden kan een bron van ergernis zijn. Hoe verdeel je de taken op een fijne manier? We bieden je een stappenplan.

Leuke sex
Maand van de Leuke Seks

ik ben voorstander van meer aandacht voor seks, maar vooral voor seks die niet zo leuk is. Daarop rust misschien nog teveel taboe.

Primaire Sidebar

Thema’s

  • Psyche
  • Gezonde leefstijl
  • In balans
  • Liefde en relaties
  • Opvoeding
  • Wonen en werken

Meer hulp nodig?

Kom je er niet uit met de hulp op deze website? Neem dan contact op met je huisarts. Samen met hem of haar kun je bepalen wat voor jou de beste aanpak is.

In samenwerking met Welshop

Mentale Kracht 040 is gerealiseerd in samenwerking met Welshop; de plek voor online hulp zonder wachtlijst.

Nieuwsbrief

Wil je op de hoogte worden gehouden van nieuwe artikelen? Abonneer je op de nieuwsbrief.

  • © Copyright 2020 – 2021
  • Gebruiksvoorwaarden
  • Privacy